Rzeźnik marzeń

Wszystko zaczęło się od strachu. 

Po prostu nie przepadał za baniem się czegokolwiek. Jako dziecko bał się tego, czego zazwyczaj dziecko się boi. Nie żeby to była jakaś długa lista, tylko po prostu nie lubił się bać. Nauczono go, że trzeba się ze strachem zmierzyć, żeby się go zwalczyć. 

Więc najpierw się z nim zmierzał. 

Ale pewnego razu, wracając z krawędzi wierzowca, gdzie sprawdzał czy ma lęk wysokości, postanowił znaleźć inne podejście. 

Zaczął unikać wszystkiego czego się boi.

A potem się ożenił.

I tak dostając się na najlepsze pole badań nad stresem, dokonał swojego największego odkrycia. Źródłem problemu okazało się to, że nie znał przyszłości. Gdyby tylko wiedział, co czas przyniesie, mógłby się na to przygotować. Stałby się nieustraszony. 

Razem z kolegą dokonali wielu eksperymentów, odkrywając możliwości mózgu do precyzyjnego określania przyszłości.   

Posiadając niezwykle zróżnicowane doświadczenie zawodowe (zajmował się testowaniem płynu do płukania jamy ustnej oraz technikami plecenia sznurowadeł), znał dokładnie tajemnicę sukcesu w biznesie. 

Żeby wprowadzić na rynek jakikolwiek produkt czy usługę, należy sprawdzić zapotrzebowanie i konkurencję. Następnie robić swoje, inaczej niż wszyscy. Być innym, oto słowo klucz. 

Patrząc na konkurencję (wróżki, kościelni prorocy) zdecydował się udostępnić usługę jakiej nikt jeszcze nie wprowadził: mówić dokładnie i precyzyjne co się stanie. Spodziewał się, że zapotrzebowanie na coś takiego będzie olbrzymie. Ale po krótkim czasie odkrył, że ludzie tak naprawdę wcale nie chcieli wiedzieć kiedy umrą, z jak wielkim długiem będą się zmagać albo kto ich zastąpi przy ukochanej osobie. 

Pytali się co się stanie, ale nie podobała im się odpowiedź.

Zamiast wdzięczności czy chociaż z góry ustalonego honorarium, okazywali mu wrogość. Niektórzy płakali. A on przecież nie chciał nikogo skrzywdzić, chciał tylko powiedzieć ludziom co ich czeka. Tyle, że nie przewidział konsekwencji.