pisaty i cytaty

Jak tak można!  Moja znajoma ogłosiła, że jak ktoś chce się u niej wypowiadać, to tylko merytorycznie!!! No po prostu, nie mogłem w to uwierzyć! Chciałem od razu się wypowiedzieć, ale minęły godziny, które wcale nie pomogły ochłonąć mojemu oburzeniu, a ja dalej jestem tak wstrząśniety, że nawet nie wiem czy będę w stanie podjąć dialog z takim nadużyciem i dyskryminacją! Przecież równie dobrze mogłaby napisać: jak ktoś nie ma nic mądrego do powiedzenia, to niech się nie wypowiada! Jak ktoś chce rozmawiać rzeczowo i logicznie, używać argumentów uzasadniać swoje wypowiedzi i te wszystkie temu podobne, to idzie na studia a nie siedzi na sieci i cieszy się wolnością wypowiedzi, wymazując na prawo i lewo o naszości i waszości, Tyle czarnobiałej ekspresji do wyrażenia, tyle ograniczonych, powtarzanych w kółko sformułowań i jeszcze szerzej znanych postaw, a tu ograniczenia?! A najdziwniejsze, że ta znajoma o której tu mówię znana jest z walki o to, że inny, to też człowiek! A tutaj nie wolno?!

"młodość przehulałem a resztę życia zostawiłem sobie na czarną godzinę, proste!" https://youtu.be/ChA_TpfjzSo

- jak to zrobiłaś?! słyszałem o tym, ale nie wiedziałem jak to zrobić.  myślałem, że to nie jest nic takiego, ale kiedy dotarło do mnie ile dzięki temu można osiągnąć, byłem i do tej pory jestem pod wrażeniem.  a i tak podejrzewam, że nie wiem wszystkiego, przecież to może mieć wydźwięk globalny ... i taką moc - przestań się ekscytować, normalnie, tu klikasz i już. - i już?! i on nie może? ani ty jego?  - no...tak - niesamowite! przecież to genialne!!! - bo ja wiem... to nie jest jakaś nowość... każdy tak może - ale chyba nie wszyscy wiedzą?! czy ty rozumiesz jakie to może mieć znaczenie?! dla świata, dla komunikacji międzyludzkiej...dla przyszłości! przecież dzięki temu można unikąć konfliktów! każda debata, każda emocjonalnie rozpalona dyskusja, kiedy ludzie zaczynają się nienawidzieć z powodu poglądów, kiedy argumenty zamiast rozwijać sztukę retoryki stają się nośnikami nienawiści.... jejku, przecież to jest lekarstwo! to jest to ! nadzieja na przyszłość!!! dopiero co poznaliśmy się

chyba stało się coś strasznego! patrzę dookoła jak bardzo ludzie mają poglądy i jeszcze bardziej mówią o nich  potem jest reakcja, czyli ktoś komuś obraża uczucia bardzo często religijne, ale nie tylko mnie też wychowała presja społeczna, boleśnie udowadniając mi, że nie jestem sam. dlatego jak ktoś mówi, że to czy tamto, pytam się swoich uczuć religijnych czy się obraziły. kiedyś obrażały się prawie o wszystko ale pojawiły się też niepokojące symptomy: rozwinęła się u mnie jak wirus w zastraszającym tempie umiejętność samodzielnego myślenia.  znajomi z mojej grupy wsparcia twierdzą, że to nie boli, ale łatwo się z tym nie żyje! pojawił się też duchowy rozwój  jednym z najpoważniejszych symptomów jest to, że wiem w co wierzę i co uważam. teraz jestem już na takim etapie, że opinie i poglądy innych, pozostają z innymi z coraz większym niepokojem pytam, ostatnio już krzyczę oczekując reakcji od moich uczuć religijnych: nie obraża was to?! dawniej pojawiał się jeszcze spokojny dialog typu