pisaty i cytaty

Nie wiem drogi czytelniku, na ile się znasz, jesteś w temacie czy masz profesjonalne doświadczenia w obsłudze klienta i zajmujesz się takim zjawiskiem jak kłótnia. Zakładam jednak, że każdy choć trochę liznął temat, albo chociaż w wyniku wspomnianego zjawiska, został liźnięty. Z moich doświadczeń między ludzkich wynika, że zjawisko to jest bardzo proste, powiedziałbym podstawa w interakcji z kimś innym. Nikt z nas tego się nie uczy, ot po prostu podchodzi ktoś, następuje wymiana zdań, a ponieważ są to zdania sprzeczne, dochodzi do sprzeczki. Proporcjonalnie do bliskości dochodzi do  zaangażowania emocjonalnego, w przypadku bliskości fizycznej, może dojść do kontaktu fizycznego. No i najważniejsze: kto ma rację, a kto się myli jest oczywiste dla obu stron, to podstawa, bez tego nawet nie ma o czym mówić: winę ponosi ta druga strona. Z powodu wspomnianej bliskości i jako, że zależy mi na dobrych relacjach, próbuję właściwie, konstruktywnie, dojrzale i odpowiednio zareagow...

- Za co cię zamknęli? - spytałem otwierając butelkę z Dżinem - Za dobry byłem Zamiast skomentować, kiwnałem tylko głową dodając napój z napisem "to nic" - A najgorsze są baby - ciągnął wątek chociaż go nikt nie zachęcał, wyrażając się negatywnie o tej części ludzkości, którą ja  widzę raczej pozytywnie - chcę mieć większy biust: bum, a ja mniejszy, proszę bardzo, blondynki chcą być szatynkami i odwrotnie; proszę: farba do włosów, chcę mieć kręcone, a ja proste, chcę mieć faceta, a ja z moim już nie mogę...***** ***! - użył zaklęcia, bo każdy wie, że Dżin jest magiczny.  - No ale faceci to chyba chcą tylko jednego?- Popatrzył na mnie takim wzrokiem, że od razu dodałem- no może dwóch: kuchnia i sypialnia- sprecyzowałem elegancko, bo moja ukochana twierdzi, że wcale nie muszę być wulgarny. - Żreć i rżnąć?- on widocznie nie miał ukochanej - właśnie dlatego mogą być tylko trzy. Z czystej złośliwości- wyjaśnił patrząc podejrzliwie czy to co powiedziałem, to na serio. Zamknąłem gnoj...

 i co kiedy już zużyjesz szczęście? czy nie cenisz go wystarczająco, żeby wiedzieć?  ono nie trwa ciągle zdarza się. jest potencjał, nie kinetyka patrzymy w dal mil odległości czy nie wiesz, że to decyzja w sercu czy dobrze ci, bo jest czy rozdziera, bo nie ma nie wiesz, że tak to działa? wiem, dlatego mi smutno

 "jaki jest ulubiony kolor wujka? trzeba kupić mu balon, bo ma urodziny" Konstanty Blaszta " - Imponujące - mówił. -To jest właśnie to słowo Imponujące. (...) - Nie wszyscy mogą i któryś z nas też nie może. I w tym cała rzecz.  - C Z E G O nie może? - zapytał się Puchatek drapiąc się w nos. - Co masz na myśli?  - Szaleństwo, śpiew i taniec... (...) - Tak, tak - rzekł Kłapouchy. - Śpiew. Radość. Jumpa - jumpa- jum-pa (...) - Czy to to? - zapytała Sowa wyjmując ją Puchatkowi z łapek. - Tak, i właśnie chciałem cię prosić... - Ktoś przechowywał w niej miód - rzekła Sowa Przemądrzała - Można przechowywać w niej w s z y s t k o - powiedział Puchatek z powagą- Jest ona Bardzo Pożyteczna. (...) BUMS!!!???!!! Prosiaczek leżał rozważając co się stało. Z początku zdawało mu się, że cały świat wystrzelił w górę; a potem pomyślał, że to tylko Las wystrzelił w górę, a jeszcze potem pomyślał, że może to on, Prosiaczek, wystrzelił w górę i jest samotny na księżycu czy gdzie indziej ...

- opowiedzieć ci bajkę? - nie.  Przytul mnie. Spełnij ją, nie opowiadaj. Dlaczego to mamy? Czy to coś oznacza? Nie chcę, wiesz? Nie chcę nigdy tego stracić. Miejsca szczęścia i błogości, rozkoszy tak olbrzymiej jak wydzielanej. Wydzieranej kartki z kalendarza, liczonych sekund szczęścia. Tyk tyk. Tyk tyk tyk. I już. Nie będę płakać. Tzn. będę ale to łzy szczęścia, które scałujesz a potem... sam wiesz. Ale nie będę o tym myśleć. Tylko o tym co będzie. W kuchni, na podłodze, na drabinie, w nocnej przejażdżce, w twoich ramionach. Umieram i będę umierać z tęsknoty. Ale przez te kilka sekund chcę cała być z tobą. Przytul mnie. - dobrze

- opowiedz mi bajkę - znowu? - mhm no i jak nie opowiedzieć? myślisz, że codzienność wysysa, wyżera z ciebie kreatywność jak kwas, a potem patrzysz w te oczy, czujesz to ciepło... tylko tam a potem te zaciekawienie, te iskry w oczach, żądne słów, dźwięku i myśli, kiedy widzi, że coś wymyśliłem, żaden kwas szarej rzeczywistości nie jest w stanie skorodować tego co mamy tylko tam - była sobie nicość, ale żeby istnieć, musiała udawać coś. a ponieważ bardzo jej zależało, żeby istnieć, udawała bardzo dobrze. kiedy człowiek otwiera oczy, szczególnie po raz pierwszy, rozgląda się i dostrzega. kiedy już coś widzi, wyciąga po to ręce, chce zaangażować inne zmysły; dotknąć ale też chce mieć. a ponieważ nie wie co to, najpierw chce mieć a potem bada co ma. i wypełnia się tym co zdobywa; smak, zaspokojenie i więcej. oddycha ale też i je. myśli sobie już mi dobrze. ale wtedy odkrywa, że nie chce tego, co się stało z jedzeniem. przemiana. co zostaje? nic. puste miejsce, w którym coś było. - co to ma...

  - serio nigdy nie jarałeś? - zdziwiła się moja własna, prywatna księżniczka. Kopciuszek, bo zawsze jak ją kocham, to wychodzi na jednego - no nie...- wystraszyłem się przez chwilę, że ta bajka mi się skończy- ale raz cygaro z Kuby... tzn nie z tego twojego znajomego... jej zimne oczy potrafiły naprawdę zmrozić, chociaż ja wolę kiedy ciepło na mnie patrzy historia jakich wiele, zapierdalanie całe życie, pocałunek, który budzi z egzystencji ... no tak skąd miałem wiedzieć, że to nie Śpiąca. Po jednej kawie? Bajka to bajka a pocałunek zadziałał, to się nie czepiajcie. Może i mój koń jest czarny a nie biały, ale za to mu się dach opuszcza! - naprawdę wcale nie trzymałem cię w lochu- próbowałem zamienić w żart nasze początki- tylko tak bardzo cię kocham...  - zawsze to samo! z miłości bym cię zamknął i miał tylko dla siebie!!! - wspomniała swoje traumy z M a uwierzcie mi, że nie chodziło o macochę. - właśnie tego wam brakuje: luzu. ja jestem swoja własna, nie kogoś! - zaciągnęła ...